Historia Adrianka   Adrian urodził się 24lipca 1999r.Do ok. jednego roku życia nic nie wskazywało na to ze jest z nim" coś nie tak",dopiero trochę później......... Na początku niepokoiło nas trudne do wyjaśnienia zachowanie Adriana.Krzyczał i nic nie było wstanie go uspokoić,albo spał zadziwiająco dużo,leząc w łóżeczko i nie okazując żadnego zainteresowania.Opiekowaliśmy się nim jak należy opiekować się małym dzieckiem,przytulaliśmy,próbowaliśmy się z nim bawić i śmiać się do niego ale on nie reagował.Podczas badan kontrolnych słyszeliśmy ze dziecko jest zdrowe i ze się jeszcze rozwinie ale dziwne zachowania nasilały się.Az  w końcu dowiedzieliśmy się ze dziecko cierpi na głębokie zaburzenie rozwojowe a zaburzeniem tym jest autyzm Z jednej strony przyniosło nam to ulgę bo dowiedzieliśmy się ze nie robiliśmy nic źle a z drugiej strony diagnoza "głębokie zaburzenie rozwojowe "trafiło w nas bardzo mocno.W pierwszym momencie nie za wiele nam to mówiło,.byliśmy bezsilni,z czasem powoli odkrywaliśmy chorobę naszego syna i tym samym nasze życie zmieniło się.......  Nasze dziecko wiele bodźców,informacji które napotyka w swoim otoczeniu nie może zrozumieć.W efekcie odbiera swoje otoczenie jako chaos,którego pragnąc uniknąć izoluje się ,zamyka w sobie tworząc własny świat z jego własnymi stereotypami. Jeżeli Adrian nie będzie miał odpowiedniej terapii oraz rehabilitacji może to doprowadzić do pełnego zaburzenia rozwoju osobowości i nieprawidłowości przede wszystkim w dziedzinie komunikowania,nawiązywania kontaktów społecznych,rozwoju funkcji poznawczych i mowy z zachowaniu. Autyzm jest wyleczalny i trzeba zrobić wszystko żeby Adrian do nas wrócił!!!!!!!!